ഉള്‍കാഴ്ച്ചകളിലെവിടെയോ
കണ്ടു മറന്നൊരു
നേര്‍കാഴ്ചയാണെന്‍
മനസ്സാക്ഷി
എന്‍
ജീവിതകാഴ്ചകളുടെ മൂകസാക്ഷി
ഞാന്‍
ചിരിക്കുമ്പോള്‍ കൂടെ ചിരിക്കുന്നവള്‍
കരയുമ്പോള്‍
കൂടെ കരയുന്നവള്‍
അവളുടെ
ചാഞ്ഞ മരച്ചില്ലയിലെന്‍റെ കുഞ്ഞുകൂട്,സ്നേഹത്തില്‍
ദുഃഖത്തില്‍
ഞാന്‍ തീര്‍ത്ത കൂട്
പിന്തിരിഞ്ഞു
നടക്കാനാവാതെ
തളര്‍ന്നിരിക്കുമ്പോള്‍
എനിക്ക്
തലചായ്ക്കാന്‍
ഒരമ്മ മടിതട്ടുപോലവള്‍
തിരിച്ചറിവുകള്‍ക്ക്
മുന്‍പില്‍
മിഴിച്ചുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍
അവള്‍
മാത്രമെനിക്ക് കൂട്ടായ്‌
എന്റെ മനസാക്ഷി.........................................
No comments:
Post a Comment